İçeriğe atla

Machine Head

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Machine Head
Grup, 2007 yılında Zürih'te bir konserde.
Genel bilgiler
Başladığı yerOakland, ABD
Tarzlar
Etkin yıllar1991–bugün
Resmî sitemachinehead1.com
Üyeler
Eski üyeler

Machine Head, 12 Ekim 1991 tarihinde[1] Amerika Birleşik Devletleri'nin Oakland şehrinde kurulan bir heavy metal grubudur.[2][3] Grup 1991'den günümüze kadar birçok eleman değiştirmiştir. Kurucu kadrodan günümüze sadece grubun vokalist/gitaristi Robb Flynn kalmıştır. Şu anki kadrosu Flynn, basçı Jared MacEachern, gitarist Wacław Kiełtyka ve davulcu Matt Alston'dan oluşuyor. Machine Head, New Wave of American Heavy Metal'in öncü gruplarından bir tanesidir.[4][5]

Machine Head'in ilk dört albümü, gruba Avrupa'da büyüyen bir hayran kitlesi kazandırdı, ancak grup daha sonraki sürümlere kadar Amerika Birleşik Devletleri'nde başarılı olamadı.

Grup, 11 Eylül saldırılarından üç hafta sonra yayınlanan dördüncü albümü Supercharger (2001) ile tartışma yarattı; albümden "Crashing Around You" ve (yanan binaları içeren) müzik videosu tüm medya kuruluşlarından çekildi. Grup, tartışmaların bir sonucu olarak Roadrunner Records albüm firmasıyla bir kriz yaşadı. Öyle ki grup 2002'de neredeyse dağılma noktasına geldi, ancak grup sonunda aynı firmayla yeni bir sözleşme imzaladı.

İlk sürümlerinde Groove metal ve nu metal deneyen Machine Head, eleştirmenlerin beğenisini toplayan ve The Blackening (2007) adlı altıncı albümü ile daha geleneksel bir thrash metal sound'una ve daha uzun şarkılara yöneldi.yaptı.

2007 yılında grubun The Blackening albümünde bulunan ve Pantera'nın cinayete kurban giden gitaristi Dimebag Darrell için yazılan Aesthetics Of Hate şarkısı ile Grammy ödülüne aday olmuştur.[6]

Machine Head dokuz stüdyo albümü, iki canlı albüm, bir video albümü, 13 single ve 15 müzik videosu yayınladı. Grubun stüdyo albümlerinden dördü Birleşik Krallık'ta gümüş sertifika aldı ve grubun Billboard 200'deki en yüksek zirvesini Bloodstone & Diamonds albümleri ile 21 numarada elde etti.. 2013 itibarıyla, grup dünya çapında üç milyonun üzerinde albüm satışı elde etmiştir.[7] Grubun 1994'te çıkardığı ilk albümü Burn My Eyes 400.000 satmıştır. Bu satış, dünya çapında meşhur olan Roadrunner Records'un dünya çapında büyük satış elde eden himayesindeki ilk albümü olmuştur.

Kuruluş ve ilk albüm: Burn My Eyes (1991–1995)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Machine Head, 12 Ekim 1991'de Oakland, California'da vokalist/gitarist Robb Flynn tarafından kuruldu. Flynn Machine Head'ten önce Vio-lence adlı bir gruptayd. Vio-lence üyeleri yerel bir çete arasındaki fiziksel bir kavgadan sonra Vio-lence grubu dağıldı, ancak Flynn'in yine de müzik yapma arzusu vardı ve kendi grubunu oluşturmak için basçı Adam Duce, gitarist Logan Mader ve davulcu Tony Costanza ile yeni bir grup kurdu ve gruba Machine Head adını verdiler.[8]

Grup adının Deep Purple albümü olan Machine Head albümünden geldiğine dair yaygın inanışa rağmen, Flynn Machine Head adını sadece "kulağa hoş geldiğini" düşündüğü için kullandığını açıklamıştır.[9] Grup, dört punk rock grubuyla paylaşılan yerel bir depoda çalmaya başladı.[10] Machine Head, bir arkadaşının yatak odasında 800 ABD Doları ile finanse edilen bir demo kaydetti.[8][10] Roadrunner Records'u temsil eden bir plak yöneticisi demoyu dinledi ve grupla kontrat imzaladı.[8]

Machine Head, ilk albümü Burn My Eyes'ı kaydetmek için California, Berkeley'deki Fantasy Studios'a girdi.[11] Kısa bir süre sonra, Constanza gruptan ayrıldı ve yerini Chris Kontos aldı. Albümdeki şarkıların çoğu Flynn ve Duce tarafından yazılıp bestelendi. Sözler, Flynn'in bir önceki grubu Vİo-lence'ın içinde bulunduğu yasadışı uyuşturucu savaşlarına göndermedir.[8] Yapımcılığını Colin Richardson'ın üstlendiği albüm 9 Ağustos 1994'te yayınlandı. Albüm dünya çapında yaklaşık 400.000 kopya sattı ve Roadrunner Records'un en çok satan ilk albümü oldu.[8] Allmusic eleştirmeni John Franck, " Burn My Eyes vahşet içinde kemikleri kıran bir egzersizdir" dedi.[12]

Burn My Eyes'ın piyasaya sürülmesinden kısa bir süre sonra Machine Head albümü desteklemek için yoğun bir şekilde turneye çıktı ve 1994'ün ikinci yarısında Slayer'a öngrup olarak Avrupa turnesine çıktı. 1995'te de Slayer ile beraber Avrupa'da konser vermeye devam etti. Avrupa metal dinleyici kitlesi tarafından büyük beğeni aldı. Öyle ki grup 2002'ye kadar ABD yerine Avrupa ülkelerinde büyük beğeni topladı.[13] 1995'in ortalarında baterist Kontos gruptan ayrılıp Testament grubuna katıldı.

The More Things Change... ve The Burning Red (1996–2000)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 1996'da yeni albüm hazırlığına girdi, 1997'de The More Things Change adını verdikleri albümlerini yayınladılar. Grubun yapımcısı bir önceki albümde olduğu gibi Colin Richardson oldu. Grup konserlerinin çoğunu yine Avrupa ülkelerinde geçekleştirdi. 1998'de grubun kurucularından olan gitarist Mader uyuşturucu tesirinde olduğu bir anında grup üyelerine küfür ettiği için gruptan atıldı. Mader daha sonra Soulfy grubuna katıldı.

Mader yerine gruba Ahrue Luster katıldı. Grup 1998'de The Burning Red adını verdikleri üçüncü albümlerini yayınladı. Albümün yapımcı yine Colin Richardson oldu. Albüm ilk albüme nazaran rap tınıları barındırdığı için nu metal tarzda bir albüm oldu. Otorite ve hayran kitlesi bu tarz değişimine grubun yeni gitaristi Luster'ın neden olduğu ve grubun kendini sattığı eleştirilerini gruba yöneltti. Bunlara rağmen The Burning Red albümü grubun en çok satan albümlerinden biri oldu. Billboard 200'de 88. sırada zirvesini gördü.

Supercharger ve Through the Ashes of Empires (2001–2005)

[değiştir | kaynağı değiştir]

2001 yılında grup Supercharger adında yeni albümlerini yayınladı. Grup bu albümde prodüktör değişikliğine gidip Colin Richardson ile yolların ayırarak John Karkazis ile çalıştı. Albüm bir önceki albüm gibi nu metal tarzda oldu. Billboard 200 listesinde 115. sırada zirvesini gördü.

Grup albümden "Crashing Around You" parçasına video klip çekti. Klip 11 Eylül Saldırılarından birkaç hafta sonra yayınlandı. Klipte yıkılan bina tasvirlerinin kitleler tarafından 11 Eylül Saldırılarına gönderme olduğu kanısına varılıp tepki gösterildi. MTV gelen baskılar sonucu klibi yayınlamaktan vazgeçti. Anlaşmalı oldukları Roadrunner Roads firması grubun firmanın imajını zedelediğini söyleyip grupla yollarını ayırdı. Aynı tarihlerde gitarist Luster müzikal farklılıklardan dolayı gruptan ayrılma kararı aldı.

Grup 2003'e kadar tam zamanlı bir gitarist bulamadan Avrupa turnesi düzenledi. 4 şarkılık bir demo albüm hazırlayıp yayınlatmak isteseler de albüm firmaları demo albüme yanaşmadı. Olay üzerinde Flynn 7 şarkı daha üretip 11 şarkılık Through the Ashes of Empires albümünü 2003'te hazırladı. Roadrunner Roads ile yeni bir kontrat imzaladılar. Albüm Roadrunner Roads imzası ile yayınlandı. Albümün prodüktörü ilse grubun vokali Flynn oldu. Albümden sonra gitarist Luster'dan boşalan koltuğa Demmel getirildi.

Albüm nu metal tınılarından arındırılıp ilk iki albümleri gibi yarı Groove yarı Thras Metal tarzındaydı. Albüm Billboard 200'de 88. sırada zirvesini gördü. MTV grubun kliplerini yayınlamaya tekrar başladı.

The Blackening (2006–2009)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2007 yılında The Blackening albümlerini yayınladı. Albüm Billboard 200'de 53. sırada zirve yapıp grubun o yıla kadar ki en başarılı albümü oldu. Flynn Rush hayranı olduğunu ve albümün büyük oran Rush'ın A Farewell to Kings albümünden etkileşimli olduğunu söyledi.

Albüm groove ve thrash metal türündeydi ve müzik otoriteleri tarafından büyük beğeni topladı. Grup albüm tanıtımı için Megadeth, Trivium, Gojira, Lamb of God'la avrupa turnesine çıktı. 2007'de Metallica'nın Wembley'de vereceği konsere öngrup oldu.

Unto the Locust (2010–2012)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2011 yılında Unto the Locust adını verdikleri yedinci stüdyo albümlerini yayınladı. Albüm Thrash Metal ağırlıklıydı. Billboard 200'de 22, Almanya müzik listelerinde 5. sıraya yükselerek grubun o tarihe kadar ki en başarılı albümü oldu. Avrupa metal dinleyici kitlesin tarafından çok beğenildi, 2011 ve 2012 yıllarıdan Avrupa'nın en büyük metal ve rock festivallerinde boy gösterdiler.

Grup ABD kökenli olsa da 2005'e kadar genellikle Avrupalılar tarafından beğenilmişti. 2007 Blackening ve 2011 Unto the Locust albümlerinden sonra ABD metal kitlesinin büyük beğenisi topladı. 2011 ve 2012'de Amerika genelinde de büyük turneler düzenledi.

Bloodstone & Diamonds (2013–2015)

[değiştir | kaynağı değiştir]

2013'te grubun kurucu kadrosunda da bulunan bas gitarist Duce dostane bir şekilde gruptan ayrıldığını açıkladı. Ancak bu açıklamadan dört gün sonra vokalist Flynn, Duce'ü kovduğunu söyledi. Bu ayrılıktan sonra vokalist Flynn grubun tek kurucu üyesi olarak grupta kaldı.

Grup Youtube üzerinden bas gitarist arayışında olduğunu açıklasa da sonradan Sanctity grubundan Jared MacEachern'i gruba bas gitarist olarak kattılar.

2013 yılında grup Roadrunner Roads firmasıyla 20 yıllık birlikteliklerine son verip Nuclear Blast albüm firmasıyla anlaştılar. Gruptan kovulan eski bas gitarist Duce, 2014'te grubu telif nedeniyle mahkemeye verdi.

Telif nedenli mahkemelere rağmen grup 2014'te sekizinci stüdyo albümleri Bloodstone & Diamonds'u yayınladı. Albüm önceki albümler gibi Thrash ve Groove ağırlıklıydı. Albüm büyük beğeni topladı. Billboard 200'de 21 numaraya kadar yükseldi. Bu grup tarihindeki günümüze kadar ki en büyük başarı listesi oldu.

Catharsis albümü, kadro değişiklikleri ve bağımsız single'lar (2016-2020)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup ilk defa albüm dışı kayıt olan "Is There Anybody Out There" adında bir single yayınladı. Dokuzuncu albüm öncesi Slayer ile beraber 2016 yılında bir dizi Avrupa turnesine katıldı.

2018'de elektro gitarist Demmel, müzikal anlayıştaki farklılıklardan dolayı gruptan ayrılma kararı aldı ancak grupla son bir turne yapacaktı. Turne adına Veda Turnesi dediler. Bu turne ismi grubun dağılma kararı alıp grubun son konserleri olacağı sanılınca grup bir açıklama yaparak turne adı Demmel için verildi, grup yoluna devam edecek açıklaması yapıldı.

2018'de grup Catharsis adında dokuzuncu stüdyo albümünü yayınladı. Albüm Billboard 200 listesinde 55. sıraya yükseldi.

2018 yılında gitarist Demmel ve baterist Mclains gruptan ayrıldı, yerlerine gitarda Wacław Kiełtyka, bateride Matt Alston aldı. Grup bu yeni kadroyla 2016-2020 arasında her hangi bir albüme ait olmayan 5 single yayınladı.

Of Kingdom and Crown (2021–günümüz)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2021'de onuncu stüdyo albümleri için hazırlığa başladı. Albüm adına Of Kingdom and Crown verdiler. Albüm 26 Ağustos 2022'de yayınlacak. Albümden şu ana kadar 5 single yayınlandı.

Müzikal tarz ve etkileşim

[değiştir | kaynağı değiştir]

Machine Head müzikal tarzı temelde Groove olup karışım olarak Thrash, Nu metal ve Heavy Metaldir. MAchine Head'in etkilendiği gruplar geniş yelpazede olup başat olarak; Metallica, Slayer, Exodus, Testament, Fear Factory, Pantera gibi gruplardır. Grup üyeleri daha sonra yaptığı açıklamalarda Grunge grupları Alice in Chains, Soundgarde ve Nirvana'dan da etkilendiklerini söylemiştir.

Mevcut üyeler
  • Robb Flynn – vokal, gitar (1991-günümüz)
  • Wacław Kiełtyka – gitar, geri vokal (2002-günümüz)
  • Jared MacEachern – bas, geri vokal (2013-günümüz)
  • Matt Alston – bateri(1995-günümüz)
Eski üyeler
  • Logan Mader – gitar, geri vokal (1991-1998)
  • Ahrue Luster – gitar, geri vokal (1998-2002)
  • Adam Duce – bas, geri vokal (1991-2013)
  • Tony Costanza – bateri(1992-1994)
  • Chris Kontos – bateri (1994-1995)
  • Walter Ryan – bateri(1995)
  • Dave Mclain bateri (1995-2018)
  • Phil Demmel (2003-2018)

Zaman çizelgesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Burn My Eyes (1994)
  • The More Things Change... (1997)
  • The Burning Red (1999)
  • Supercharger (2001)
  • Through the Ashes of Empires (2003)
  • The Blackening (2007)
  • Unto the Locust (2011)
  • Bloodstone & Diamonds (2014)
  • Catharsis (2018)
  • Of Kingdom and Crown (2022)
  1. ^ "Machine Head" (İngilizce). Machinehead1.com. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2011. 
  2. ^ Strong, Martin C. (20 Ekim 1998). The Great Rock Discography (sayfa 16). Crown Publishing. ISBN 0-8129-3111-4. 
  3. ^ Larkin, Colin (1995). The Guinness Encyclopedia of Popular Music (sayfa 2655). Guinness Publishing. ISBN 1-56159-237-4. 
  4. ^ "'New Wave Of American Heavy Metal' Book Documents Over 600 Bands" (İngilizce). Blabbermouth.net. 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2008. 
  5. ^ Shoegazer ross. "LAMB OF GOD - Burn The Priest" (İngilizce). Metal Express Radio. 17 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2008. 
  6. ^ "Tickets for Robb Flynn Of Machine Head : Acoustic Performance | Roxy Theatre at TicketWeb" (İngilizce). Ticketweb.com. 21 Ocak 2013. 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2014. 
  7. ^ "Tickets for Robb Flynn Of Machine Head : Acoustic Performance | Roxy Theatre at TicketWeb". Ticketweb.com. 21 Ocak 2013. 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2014. 
  8. ^ a b c d e Wiederorn, Jon (May 2007). "Machine Head: Through the Ashes". Revolver Magazine. 
  9. ^ Neff, Troy. "Dave McClain interview by Troy Neff". The Entertainment Nexus. 20 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2008. 
  10. ^ a b "Machine Head – Bio". Machinehead1.com. 26 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2008. 
  11. ^ Burn My Eyes (Medya notları). Machine Head. Roadrunner Records. 9 Ağustos 1994. 9016. 
  12. ^ Franck, John. "Burn My Eyes review". Allmusic. Erişim tarihi: 21 Şubat 2008. 
  13. ^ "Machine Head interview with Adam Duce". Absolutmetal.com. 23 Ekim 1997. 18 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2008.